कसीहरु १,२,३,४

१
सिरानीको बाँधमा थकानको नदी समेटेर
टि.भी. स्क्रीनमा होम्दै आँखाका पुतली
म दिनभरको आक्रोश स्खलित भइ
विछ्यौनामा थेग्रिइरहेकोथें
प्रभाती किरणका मदानीहरुले
नमथुन्जेल मेरो कोठाको बैजनी हावा
२
रातभर छतमा परेको पानी आँगनमा परेको पानीसँग
 आँगनमै आइ लडिरहेथ्यो
कस्को केकति इतिहास भनेर,
रातभर ज्ञात जगतभरि कालो अज्ञातको निगरानी
चौडा सडकमै आइ सुसेलीरहेथ्यो
कस्को छ बढी विश्वास भनेर
३
दिनभर म सम्झिइरहेकोथें पृथ्वीजस्तै
आज छाप्नुपर्ने हिजोको एक प्रति,
क्यालेन्डरको धूले चौकोसमा ठीक लगाउनु पर्ने
एक पित्को उन्नति,
दिनभर म मैलिइरहेकोथें स्मृतिजस्तै
मेरै मुस्कानको हिलो मलिलो माटोमा,
दिनभर म रोपाईँमा व्यस्त थें, रोप्दै
आकाशका खोप्पीहरुमा अमिला बादल
४
रातभरि म दिन पचाएर उग्राइरहेको थें
दिनभरि म रात भोकाएर छट्पटाइरहेको थें
अहिले त म खै केही सम्झिन्नँ,
कता गइरहेकोथें कता आइरहेकोथें

July 15, 2015