छाता खोज्दै

छाता खोज्दै

बर्षातमा
अनवरत सेचनको भंगालो छेउ
फुटपाथ अरठ्ठ भइन्जेल सुन्निँदा
हल्लीहल्ली तैरिने छाताले ठुङ्गिदै,
पानीका छर्रालाई आँखा झिम्क्याएर

च्यापच्यापे पाइला कस्तो चपल चिप्लेकीरा भइ
खैरो मक्केको घाममा
साँझमा चाँदनी टेक्छु सडकभरी—
म पनि सुलुलु चिप्लिनु पर्ने हो
छानोको छरितो खहरेझैँ

जहीँतहीँ राता गहना छन्
तिनीहरु चाडको स्निग्ध उल्लासमा
ब्रत अघिको रुमानी प्रवासमा—
भने मैले भित्रभित्रै ताप्नुपर्ने हो
त्यो रित्तो घरको भुङ्ग्रे अँगेनो ?

स¥याक् स¥याक् स¥याक् स¥याक्
छ्याप्प !
पैयाँले छेपेको हिलोजस्तै
केहीछिन अडिनुपर्ने हो
मुस्कानको मीठो न्यानो
समयभरी ?
समयका पैँयाहरुले कति छेपे कति
कति रङ्गका पोसन
क्यानभास नै अदृश्य हो कि ?
सडकको यही मैलो जलकुण्डमा हेर्छु—
वेमौषमी होलीको रित्तो रित्तो प्रीति,

बर्षात्ले छाती रुझाउँदैछ—
तिघ्राभरी तिरस्कार बोकीबोकी
को निदाउन सक्छ निश्चिन्त भएर ?
समय पाकेर, हाँगा नै नुहाएर,
फतक्कै भुईँमा झर्न लागिसक्दा ?

टिप्नुप¥यो संकल्पको पुष्पकमा
आफ्नै चहकिलो चाल !
एकचोटि झझल्काहरुको इन्जेक्सनले तताएर
भुङ्ग्रे बनाइ यी ओठ
पस्नुप¥यो त्यो गाउन टाँगेको गल्लीमा !
न्यानो भलाकुसारी गर्न !
अलिकति गीत अलिकति धुन
टाउकामा हाल्न !