एउटा सिमलकपासको जोशिलो त्यान्द्रो

एउटा सिमलकपासको जोशिलो त्यान्द्रो


म एउटा धेरै धेरै लामो विकल्पको निर्माणमा व्यस्त थिएँ
मबाट पार भइ जाने अथक एक त्यान्द्रो किरणको
मैभित्रको तर केवल मलाई थाहा हुन नसक्ने ।
कसैले क्रुरतापूर्वक व्यूँझाइदियो,
यस्तो त गर्नै हुन्थेन !
उठ्दा हठात् मेच लड्यो
र खरानीको डल्लो भयो त्यो झट्काले
ज्वाला नै नदेखाई ।

अनेकन् सावधानी र असावधानीहरुको संगममा

शक्ति र बोधको अनायास सञ्चयमा

कति कति समय र खण्डहरुको नक्षत्र उदाएको हुँला,

त्यो एउटा प्राथमिक तर्क हुनेवाला थियो,

त्यही नै परम् भावधारा हुँ’दो थियो,

त्यो जो म मिटेपछि पनि मेरो रहनु थियो,

मेरो मिटाइको निश्चितताभित्रै मिट्यो !

त्यहाँदेखि यो आलापको वगाल

अनाथ अस्तुझैँ अस्तित्वको मेरो अल्पायामभरी

सिरानी खोज्दै आउँछ, ममता माग्दै घुस्रिन्छ

मलाई निस्तेज पारेर नितान्त निरञ्जनको 

निराकार निर्बोध निख्रिन्छ,

अब म अबोधमा नितल गिरिरहन लाग्दैछु . . .

बोधको वञ्जीले नजोडिइ !

यो नियात्रा हुनै हुँदैनथ्यो, पथविहीन, शर्तविहीन

सोचैसोचको यो सानो जीवलाई,

झुण्डिरहन दिनुपथ्र्याे कुनै ध्रुवीय मध्यमामा,

मच्चिरहन दिनुपथ्र्यो कुनै कार्यालयको भित्तामा पेण्डुलम बनेर,

नौदेखि पाँच, पाँचदेखि नौ

लेखिरहन दिनुपथ्र्यो कुनै नघट्नाकाको दस्तुर,

चेपिरहन दिनुपथ्र्यो ओठको कापमा रसाउञ्जेल सुर्तीजस्तो

एउटा कंगारुकथा

यत्ति मात्र हुनुपथ्र्यो कि ‘यदि’ को

धेरै हाँगाविगा हुनुपथ्र्यो, हजार पातहरुको

हजार सुसेलीको बाढी हुुनुपथ्र्यो वहिरोपनको वस्त्र,

एउटा संकल्प हुुनुपथ्र्यो धेरै निचोडभरी,

एउटै नीति उदाउनुपथ्र्यो  हजार निषेधभरी,

बञ्चितिमा व्योम हुनुपथ्र्यो

विनाशमा—

बालुझैँ निफनिएको विग्रहमा ओम हुनपथ्र्यो,

झिलमिल टल्किनुको तरङ्ग ।

के भन्नु यो शिलबन्दी

ओखरभित्रको अण्डाको नभिजेको आवाज सुनेर ?

के गुन्गुनाउनु कर्मकाण्डको कुन चर्यामा

जुल्फी ध्वनिको नसुल्झिने धर्सो ?

के अँचेट्नु आस्वादनको ओखलभरी

चोक्टाचोक्टा अर्थी भित्र्याइ ?

के मरिमेट्नु मृत्यु सम्झेर

मयल माडीमाडी नुहाउनलाई ?

छन्दजस्तै, छिमल छिमल कल्पनाजस्तै,

सिमलकपासको इन्द्रेणी निल्ने जोशजस्तै,

वलात् विष्फोटित विमतिको सङ्लो विजोकजस्तै,

आगोको लप्कामा झिंजामिजाले लेखेको होसजस्तै,

निगुरो अपत्यारहरुको ओसिलो ओतमा

मक्किइरहने जन्मशिलाहरु, चिरा पर्दाका

फाटाहरुमा उग्राउने उन्मक्त ध्वजाहरु,

विविधिकृत दृश्यभेदकहरुका अन्योन्याश्रित कोलाज

मेरो एउटा मुन्टो बटारेर

एउटा चलाख उल्लूको आसन जित्नुछ,

मबाट एक मुठ्ठी आहारा तौलेर

मेरो मृत्युलाई आइ.सी.यू.मा जिउनु छ

निगुरो अपत्यारहरुको ओसिलो ओतमा

मक्किइरहने जन्मशिलाहरु, चिरा पर्दाका

फाटाहरुमा उग्राउने उन्मक्त ध्वजाहरु,

विविधिकृत दृश्यभेदकहरुका अन्योन्याश्रित कोलाज